پاورپوینت فرصت سازی رسانه ای

 اسلاید ۱ :

سیاستگذاری و برنامه ریزی برای فعالیتهای ارتباطات رسانه های سازمان.

سیاستگذاری و ارائه خط مشی و دستورالعملهای لازم در ارتباط با فعالیتهای سانه ای به روابط عموم ی های تابعه براساس سیاستهای ارتباطی سازمان.

تهیه و تنظیم آیین نامه های ارتباط با رسانه ها براساس سیاستهای ارتباط

رسانه ای سازمان.

تهیه مقاله، گزارش، تحلیل و تفسیر از برنامه ها و سیاستهای سازمان و ارسال به رسانه ها.

هماهنگی انجام مصاحبه های در خواستی از سوی خبرنگاران و تهیه گزارشهای خبری.

اسلاید ۲ :

بررسی انتقادات و سئوالات مندرج در مطبوعات و انعکاس یافته در برنامه های صدا وسیما و ارسال آنها به مسئولان ذیربط و دریافت پاسخ برای انعکاس در رسانه ها.

تهیه و تولید خبر.

ترتیب دادن مصاحبه های اختصاصی – مطبوعاتی و رادیو تلویزیونی با مسئولان سازمان و تهیه و توزیع اطلاعات تکمیلی با موضوع مورد مصاحبه بین خبرنگاران

برگزاری میزگردهای رادیو و تلویزیونی با حضور کارشناسان و مسئولین سازمان.

پوشش خبری و تصویری مراسم و برنامه های سازمان.

اسلاید ۳ :

تهیه جوابیه، توضیح، اصلاحیه، تکذیبیه و تائیدیه برای مطبوعات و صدا و سیما

برگزاری سفرهای مطبوعاتی واعزام خبرنگاران برای بازدید از طرحهای شاخص 

تهیه متون ارتباطی و رسانه ای برای مصاحبه مسئولان

تهیه وارسال زیرنویس های بیمه ای- درمانی ومقاله های تخصصی به مطبوعات وصدا وسیما

ارسال آگهی و رپرتاژ آگهی به مطبوعات،صدا و سیما

برگزاری جلسات ادواری با تهیه کنندگان و برنامه سازان صدا وسیما

هماهنگی پخش تیزرهای تبلیغاتی و آموزشی از صدا وسیما

ارتباط مستمر با شورای سیاستگذاری سلامت صدا و سیما

اسلاید ۴ :

بشر از دیرباز آرزو داشت علایم تصویری را منتقل کند و با همسایگان خود ارتباط برقرار کند.

نخستین ارتباطات از طریق آتش و دود صورت گرفت، بعد از آن پیامها از طریق کبوتر و اسب، به اطراف ارسال میشد.

اسلاید ۵ :

نخستین تلاشها برای ارسال آنی پیام، در قرن ۱۷ توسط گالوانی، صورت گرفت و تصویر از طریق سیم انتقال یافت.

در سال ۱۹۳۶ پخش نخستین برنامه های عمومی تلویزیون برای مردم آغاز شد.

اسلاید ۶ :

در تیرماه ۱۳۳۷ ، سرمایه داری به نام ثابت پاسال، تلویزیون خصوصی ، راه اندازی کرد.

در سال ۱۳۴۳، تلویزیون دولتی ایران، راه اندازی و تلویزیون ملی نام گرفت.

در سال ۱۳۴۸، تلویزیون خصوصی و دولتی ادغام میشود

اسلاید ۷ :

در تئاتر، صحنه به گونه ای است که تماشاگر میتواند در هر لحظه تمام صحنه را زیر نظر داشته باشد، ولی در تلویزیون، کارگردان تصمیم میگیرد هر لحظه کدام صحنه را ببینید.

مخاطبان تئاتر، دسته جمعی آنرا تماشا میکنند.

در تئاتر، تماشاچی جزیی از برنامه است.

در تئاتر، اغراق در حرکات یا گریم تند، بیشتر است.

تئاتر، زنده اجرا میشود و اما تلویزیون در بسیاری موارد، برنامه را ضبط میکند.

در تئاتر، تدوین وجود ندارد.

در تئاتر، همه پیام باید از طریق بازیگر انتقال یابد.