پاورپوینت قالب هاي شعر فارسي

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : .ppt ( قابل ويرايش و آماده پرينت )

تعداد اسلاید : 49 اسلاید

قسمتی از متن .ppt :

قالب هاي شعر فارسي
بیت ، مصراع و قافیه

بيت : به هر سطر از يك شعر بيت مي گويند .     ( نكته : كوچكترين واحد شعر يك بيت است .  )
مصراع ( مصرَع ) : هر بيت از دو قسمت تشكيل شده است كه هر قسمت يك مصراع نام دارد .  ( نكته : كمترين مقدار سخن آهنگين را مصراع مي نامند . )
مثال :          بشنو اين ني چون شكايت مي كند        از جــدايي ها حــكايـت مـي كند
قافيه : به كلمات غير تكراري گفته مي شود كه در پايان بيت ها و مصراع ها مي آيند ، بطوري كه يك يا چند حرف آخر آنها با هم مشترك است .
نكته (1) : حرف يا حروفي كه در كلمات قافيه مشترك مي آيند « حروف قافيه » نام دارند .
مثال (1) :     آتـش عشـق است كانـدر ني فتــاد            جـوشش عشـق است كانـدر مـي فتـاد
مثال (2) :      سرآن ندارد امـشب كه برآيد آفتابي         چه خيالها گـذر كـرد و گذر نكرد خوابي
                به چه ديرماندي اي صبح كه جان مابرآمد           بـزه كــردي و نكـردند مـوذنـان صـوابـي
نكته (2) : اگر دو كلمه قافيه در تلفظ يكسان ، ولي در معني متفاوت باشند قافيه درست است .
مثال :         آتش است اين بانگ ناي ونيست باد           هـر كـه اين آتـش نـدارد نيـست بـاد   
توضيح : اين بيت داراي دو قافيه است كه هر دو كلمه قافيه، از نظر شكل ظاهري با هم يكسان هستند امّا از جهت معني با هم فرق دارند . بطوري كه نيست در مصراع اول فعل و در مصراع دوم اسم مي باشد
و كلمه باد در مصراع اوّل اسم ، امّا در مصراع دوم فعل دعا است .

قافيه مياني ، بيت مقفّي و بيت مُصرّع

قافيه مياني : گاهي براي غني تر كردن موسيقي شعر علاوه بر قافيه پاياني ، قافيه اي در ميان مصراع مي آيد كه به آن قافيه مياني گويند .
مثال :   ملكا ذكر تو گويم كه تـو پـاكي و خـدايي     نروم جز به همـان ره كه تـوام راه نمـايي
       همه در گاه تو جويم همه از فضل تو پويم        همه توحيد تو گويم كه به توحيد سزايي
بيت مُقفّي : ابياتي كه مصراع هاي دوم آنها هم قافيه باشند .
مثال: نه چـنان گناهـكارم كه به دشمـــنم سپاري     تو به دست خويش فرماي اگرم كني عذابي
   دل همچوسنگت اي دوست به آب چشم سعدي     عجب است اگر نگـردد كه بگـردد آسيـابي
بيت مُصرّع : به بيتي گفته مي شود كه در هر دو مصراع آن قافيه رعايت شده باشد .
مثال : زميـن گشـت روشـن تـر از آسمـان   جهـانـي خـروشـان و آتــش دمــان

رديف ،تخلّص، توضيح و نكات مورد توّجه

رديف : كلمات يا كلماتي است كه بعد از قافيه در پايان مصراع ها و ابيات مي آيند و عيناً از نظر لفظ و معني يكسان مي باشند .
مثال :            برق با شوقم شـراري بيش نيـست          شعله ، طفل ني سـواري بيش نيست
                  آرزوهــاي  دو  عــالــم   دستــگـاه           از كــف خـاكـم غبـاري بيش نيست  
تذكّر : بيت اوّل اين شعر مصرّع و دو بيت با هم مقفّي هستند .
ياد آوري : اگر دو كلمه پايان مصراع ها يا ابيات در تلفظ يكسان امّا در معني متفاوت باشند ، رديف به حساب نمي آيند بلكه قافيه هستند .
 مثال :            خــرامـان بشـــد ســـوي آب روان          چنـان چـون شـده ، بـاز جـويد روان
توضيح : دو كلمه « روان» بيت بالا قافيه اند زيرا كلمه « روان » در مصراع اول به معني روح و جان آمده است .
نكته (1) : بيت يا شعري كه داراي رديف باشد ، مردّف ناميده مي شود .
نكته (2) : آوردن رديف در شعر اجباري نيست امّا اگر شاعر بخواهد از رديف استفاده كند بلافاصله آن را بعد از قافيه مي آورد .
نكته (3) : آوردن قافيه در شعر سنتي اجباري است ولي در شعر نو (نيمايي) جايگاه خاصي ندارد .
وزن شعر فارسي : آهنگي كه ازشنيدن مصراع هاي يك شعر در گوش ، احساس مي شود وزن نام دارد .
تخلّص : نام شعري شاعر است كه در ابيات پاياني شعر خود مي آورد .
نكته : تخلّص بيشتر در قالب شعري غزل و قصيده كاربرد دارد .
مثال (1) :       درشمار ار چه نياورد كـسي حافظ را           شكر كان محنت بي حد وشمار آخرشد
مثال (2) :       امـروز رو نكـرد به در گاه حق سنـا          فـردا به سـوي در گـه او با چه رو رود ؟   

 

فهرست مطالب و اسلایدها:

بيت ، مصراع و قافيه

قافيه مياني ، بيت مقفّي و بيت مُصرّع

رديف ،تخلّص، توضيح و نكات مورد توّجه

« قالب هاي شعر فارسي » تعريف قالب                      

قصيــــــــــــــــده

غزل

قطعه

مثنــــــــــــــــــــوي

ربــــــــــــــاعي

دوبيتـــــــــــــي

راه تشخيص رباعي از دوبيتي

چهار پاره ( دوبيتي هاي به هم پيوسته )

مشخصات چهارپاره

ترجيع بند و تركيب بند

مشخصات تركيب بند

مسمط

مستزاد

فرد ( تك بيت )   

شعر نيمايي

تفاوت شعر نيمايي با قالب هاي سنتي

تحولات شعر نيمايي پس از نيما