بايوديزل يكي از انواع
بيوسوختهاست و خواصي بسيار شبيه به سوخت ديزل دارد با اين تفاوت كه داراي مواد ناخوشايندي
از قبيل گوگرد، نيتروژن و آروماتيكهاي پلي سايكليك نيست. بايوديزل به طور كلي از متيل
استر يا اتيل استر است كه به عنوان اسيدهاي چرب 15C
تا 17 C تشكيل شده است و داراي چندين
گروه آلكيلي با زنجيرههاي هيدروكربن شناخته ميشوند. اين سوخت ميتواند بدون ايجاد تغيير
در بويلرها، ماشينهاي گرمايي و موتورهاي درونسوز به جاي سوخت دي اكسيد كربن ديزل به
كار رود. استفاده از بايوديزل باعث كاهش ميزان هيدروكربنهاي سوخته نشده و ذرات جامد
منتشر شده از اگزوز ميشود. فقط ميزان كمي افزايش در اكسيدهاي سولفور، منو اكسيد كربن
پديد ميآيد كه ميتوان با تنظيم زمانبندي تزريق سوخت مقدار آن را كاهش داد. تحقيقات
اكسيدهاي نيتروژن گذشته نشان ميدهد كه بايوديزل بهترين و مناسبترين جايگزين سوخت ديزل
محسوب ميشود از اين رو، ظرفيت توليد و همچنين توليد سوخت بايوديزل در كشورهاي مختلف
جهان و به ويژه در كشورهاي اروپايي رو به گسترش است. در این تحقیق به بررسی موارد ذیل پرداخته میشود:
- معرفی بایودیزل
- ويژگيهاي فيزيكي بايوديزل
- روشهاي توليد بایودیزل
- محدودیتهائی که در میزان
دوستدار طبیعت بودن بیودیزل وجود دارد
- مزيتهاي استفاده از بايوديزل
- پيچيدگيهاي توليد
- بازار بيوديزل
- واحدهاي توليد كننده بايوديزل
